Сими муқовимат як навъи маъмули ҷузъҳои муқовимат аст ва сарбории сатҳи он ба зичии ҷории як воҳиди воҳид ишора мекунад. Дуруст ҳисоб кардани сарбории рӯи сими муқовимат барои таъмини кори муътадил ва мӯҳлати хизмати он муҳим аст. Ин мақола пешниҳод мекунад, ки чӣ гуна ҳисоб кардани сарбории рӯи симҳои муқовимат ва чораҳои эҳтиётии марбута.

Аввалан, мо бояд таърифи сарбории рӯизаминиро фаҳмем. Сарбории рӯизаминӣ ба зичии ҷорӣ (А/см ^ 2) дахл дорад, ки ба як воҳиди масоҳат гирифта мешавад. Бо формула ифода карда мешавад:

Сарбории рӯизаминӣ = зичии ҷорӣ / майдони рӯизаминӣ

Барои ҳисоб кардани сарбории рӯи сими муқовимат аввал мо бояд зичии ҷорӣро муайян кунем. Зичии ҷараён ба миқдори ҷараёне дахл дорад, ки аз майдони буриши воҳид мегузарад. Онро дар асоси арзиши муқовимати маводи сими муқовимат, шиддати таъминоти барқ ​​ва дарозии сими муқовимат бо формулаи зерин ҳисоб кардан мумкин аст:

Зичии ҷорӣ = шиддат / (қимати муқовимат x дарозӣ)

Ҳангоми ҳисоб кардани зичии ҷорӣ, нуктаҳои зеринро бояд қайд кард:

1. Қимати муқовимати мувофиқро интихоб кунед: Қимати муқовимати сими муқовимат бояд ба зичии зарурии ҷорӣ мувофиқат кунад. Агар арзиши муқовимат хеле хурд бошад, зичии ҷорӣ метавонад хеле баланд бошад ва боиси аз ҳад зиёд гарм шудани сими муқовимат ё ҳатто сӯхтани шавад. Баръакс, арзиши баланди муқовимат метавонад ба зичии пасти ҷорӣ ва талафоти нокифояи нерӯ оварда расонад. Аз ин рӯ, зарур аст, ки арзишҳои мувофиқи муқовимат дар асоси талаботи мушаххаси барнома интихоб карда шаванд.

2. Омили бехатариро баррасӣ кунед: Барои таъмини кори бехатари сими муқовимат одатан ҳангоми ҳисоб кардани бори рӯизаминӣ омили бехатарӣ ҷорӣ карда мешавад. Андозаи омили бехатарӣ аз муҳити воқеии барнома вобаста аст ва одатан тавсия дода мешавад, ки аз 1,5 то 2 бошад. Сарбории ниҳоии рӯизаминиро тавассути зарб задани омили бехатарӣ бо зичии ҷорӣ ҳисобшуда ба даст овардан мумкин аст.

3. Ба таъсири ҳарорат ба арзиши муқовимат диққат диҳед: Ноқилҳои муқовимат ҳангоми кор гармӣ тавлид мекунанд, ки боиси баланд шудани ҳарорат мегардад. Ин боиси тағирёбии арзиши муқовимати сими муқовимат мегардад. Аз ин рӯ, ҳангоми ҳисоб кардани сарбории рӯизаминӣ инчунин тағирёбии арзиши муқовиматро бо ҳарорат ба назар гирифтан лозим аст. Умуман, коэффисиенти ҳарорати маводи муқовиматро барои ҳисобҳои ислоҳ истифода бурдан мумкин аст.

Хулоса, ҳисоб кардани сарбории рӯи сими муқовимат аввал муайян кардани зичии ҷорӣ ва сипас муайян кардани сарбории ниҳоии рӯизаминиро дар асоси омилҳо ба монанди омили бехатарӣ ва ислоҳи ҳарорат талаб мекунад. Ҳисобкунии оқилонаи бори рӯизаминӣ метавонад кори муътадили симҳои муқовиматро таъмин намуда, мӯҳлати хизмати онҳоро беҳтар созад.

Қобили зикр аст, ки дар боло танҳо як усули ҳисобкунии сарбории рӯизаминӣ аст ва на ба ҳама ҳолатҳо татбиқ карда мешавад. Барои ноқилҳои муқовимат бо талаботи махсус, ба монанди онҳое, ки дар муҳити муайяни ҳарорати баланд истифода мешаванд, метавонанд мувофиқи ҳолатҳои мушаххас усулҳои махсуси ҳисобкуниро истифода баранд. Дар барномаҳои амалӣ, тавсия дода мешавад, ки бо мутахассисон машварат кунед ё ба стандартҳои дахлдор барои ҳисобкунӣ ва интихоб муроҷиат кунед.

Ҳангоми истифода бурдани симҳои муқовимат ба ғайр аз дуруст ҳисоб кардани бори рӯизаминӣ, нуктаҳои зеринро низ бояд қайд кард:

1. Шароити хуби паҳншавии гармӣ: Ноқилҳои муқовимат ҳангоми кор гармӣ тавлид мекунанд, аз ин рӯ барои пешгирӣ кардани хатогиҳо ё зараре, ки дар натиҷаи ҳарорати баланд рух медиҳанд, шароити хуби паҳншавии гармиро таъмин кардан лозим аст.

2. Пешгирии сарбории изофӣ: Сими муқовимат бояд дар доираи сарбории номиналии он истифода шавад, то аз ҷараёни аз ҳад зиёд гузарад, то аз сарбории изофаборӣ аз мушкилоти ба монанди аз ҳад гармшавӣ ва сӯхтагӣ пешгирӣ карда шавад.

3. Санҷиши мунтазам: Ҳолати корӣ ва пайвасти сими муқовиматро мунтазам тафтиш кунед, то кори мӯътадили онро таъмин кунед ва ҳама гуна мушкилоти пайдошударо зуд таъмир кунед ё иваз кунед.

4. Ҳифзи муҳити зист: Ноқилҳои муқовимат одатан бояд дар муҳити гази хушк ва зангнашаванда кор кунанд, то ба маводи сими муқовимат осеб нарасонанд.

Хулоса, дуруст хисоб кардани сарбории сатхи сими муковимат омили мухимми таъмини кори муътадил ва мухлати хизмати он мебошад. Дар барномаҳои амалӣ, зарур аст, ки арзишҳои мувофиқи муқовиматро дар асоси талабот ва муҳити мушаххас интихоб кунед ва онҳоро дар якҷоягӣ бо омилҳои бехатарӣ ва ислоҳи ҳарорат ҳисоб кунед. Дар баробари ин, инчунин бояд ба шароити хуби паҳншавии гармӣ, пешгирии изофабор ва санҷиши мунтазам барои таъмини кори боэътимоди сими муқовимат пардохта шавад.